صدايم گرفته

غير از دلي غريب كه آنهم گرفته است

بود و نبود عمرمرا غم گرفته است

بردار از برابر من جام باده را

ديگر به چشم من همه ماتم گرفته است

شبگرد بي پناه پريشان خراب و خوار

با من سخن نگو كه حالم گرفته است

باور نداشتم كه ز پيشت سفر كنم

پاي مرا كمند تو محكم گرفته است

ديگر نمانده قدرت فرياد در گلو

نزديك تر بيا كه صدايم گرفته است